Brief background, my due date is on October 4 but I want to give birth
on the last week of September because Paul (my husband) works
abroad and arrived last September 23 and will be here only till October
11 and I would like him to spend more time with our baby. Upon his
arrival, we went agad to my OB to ask if I can give birth na anytime.
Magpapa-induce na lang ako para mas mapabilis. Ok daw sabi ng OB,
she gave me medicines to take (pampalambot daw ng cervix) and
advised me na maglakad-lakad muna then come back on Monday
(September 25) para maglagay siya ng pampahilab.
Monday, we went to her clinic as advised, so nilagyan niya ko ng
pampahilab and advised us na mag-contact (hehe!) para makatulong sa
contractions (which unfortunately eh di namin nagawa, sayang! Hehe!)
After that, mega lakad kami ulit ni Paul. 5am ng Tuesday, pagpunta ko
sa restroom, may mga blood na ko nakita and it scared me kasi ang
dami niya and buo-buo. I was expecting na yung bloody show eh hindi
ganon, yung tipong, liquid lang talaga, yung sa kin kasi may buo-buo
talaga. So I asked Paul to take me to the hospital. Prepared na naman
yung mga bags kaya alis na kami agad. We then proceeded to the pre-
labor room sa medical city and gave them my admission slip. They
strapped me up and monitored my contractions pati na din fetal
heartbeat ni baby. 1cm pa lang daw ako, (hehe!) and di pa ganon
kadalas yung contractions ko so the resident OB called my OB and
asked what we should do. My OB advised us to go home muna and
visit her on her clinic later that day kaya umuwi muna kami. Kakatawa
nga kasi yung sis ko nag text pala sa mga relatives to pray for my safe
delivery eh false alarm pa. hehe! We went home muna then visited my
OB sa clinic ng mga lunch time. When she examined me, 1cm pa din
nga daw and advised me na maglakad-lakad ulit but told me to go back
to the hospital in the afternoon kasi medyo madami nga akong bloody
show. Kaya pagdating ng hapon, balik kami ulit sa medical city at dala-
dala ulit namin ni Paul yung mga gamit namin at iniwan muna sa car.
Sa pre-labor room, ganon pa din yung opening ng cervix ko, 1cm pa din
so kinausap ako ng OB ko kung ano yung plan namin ni Paul. Kung
balik ako clinic niya lagyan ulit ng pampahilab or magpa-admit na ako
para ituloy na yung pag induce. Nagdecide kami ni Paul na magpa-
admit na ko kasi kakapagod din pabalik-balik ng hospital. So mga 7pm
admit na ko at dinala na sa labor room. Nagulat pa kami ni Paul na di
na pala kami magkikita kapag na-admit ako at after giving birth na kami
ulit magkikita. Kala kasi namin, I can wait muna sa hospital room para
together kami, di pala ganon. Hehe! Kaya ayun, pinagbihis na ko ng
hospital gown and binilin na kay paul yung things ko and they asked
him na to get a room for us pati na din dinner for me kasi sisimulan na
nga yung pag induce. Ay before pala nila ko dinala sa labor room,
shave muna and asked us to sign some documents. Tapos ayun, punta
na sa labor room.
Sa labor room, mga 2 lang kaming patients, that was around 7pm.
Dinala na din sa kin yung dinner ko and after eating, may nilagay sa
butt ko for edema daw. After a few minutes, nag take effect agad and
punta na ko cr. After that strap nila ko ulit ng pangmonitor ng fetal
heartbeat and contractions tsaka IV na din. Tapos sinimulan na din
yung pag-induce. May nilalagay na gamot sa kin I think every
30minutes, di ko lang matandaan. Tapos tinigil din nila yung pag
induce mga 9 or 10pm kasi bumabagal yung heartbeat ni baby. I heard
the resident OB called my OB and asked for advice. Ayun, pinatigil
nga muna since mukhang na-stress si baby sa pag induce. May
nagmo-monitor din pala ng contractions ko, andon lang siya sa tabi ko
and take note ng contractions. Mga 11pm, the resident OB told me na
at 12 midnight dadalahin muna ako sa room ko tapos babalik na lang sa
labor room ng 5am. Natuwa naman ako kasi ibig sabihin makikita ko si
Paul. Ay at that time pala 1cm pa din ako.
So ayun, dinala ako sa room, tapos kakatawa kasi nagulat si Paul.
Ang unang tanong niya sa kin, kung nagdeliver na daw ba ko. Sabi ko
hindi pa, pinapamonitor pa yung contractions ko. Windang yata asawa
ko, ang laki pa ng tyan ko tinanong ako kung nanganak na ko. Hehehe!
Anyway, sabi nila matulog daw ako at magpahinga dahil definitely
manganganak ako the following day. Kaso di ako nakatulog, kasi
madalas na yung contractions. Halos madurog ko yung kamay ni Paul
pag nagco-contract. Ang sakit talaga. We even asked the nurse kung
may pain reliever ba, kasi parang di ko na kaya yung pain. So syempre
wala kaya tiis muna. Thank God mga 4:30am may dumating na OB at
IE niya ko ulit. 5-6cm na daw ako, yahoo! Kaya as scheduled dinala
ako ulit sa labor room ng 5am. Paul and I said a short prayer first
before nila ako dinala. Buti na din nga naibalik ako sa room kasi nung
una, di kami nakapag pray ni Paul.
Pagbalik ko sa labor room, ang dami ng patients, puno na agad! Hehe!
When I left, 2 lang kami at pagbalik ko mga 8 na kami sa labor room.
Medyo kakapraning din kasi yung iba naririnig mo na maiyak iyak na
sila dahil sa pain ng contractions. Tapos ayun, every now and then
pinupuntahan ako ng resident OB to check yung opening ng cervix.
Nung nag 7cm na ko I asked kung di pa dumadating yung
anesthesiologist ko dahil ang sakit na talaga. Thank God after a few
minutes dumating na siya. Inject na niya ko sa spinal and ayun di ko
na naramdaman yung contractions. 9am dumating na yung OB ko,
9cm na ko non. She told me na nag iintay lang kami ng delivery room
kasi nga ang daming nanganganak. Ok lang naman sa kin since wala
na naman akong nararamdaman. Nararamdaman ko naninigas ung
tyan ko pero wala ng pain. Nung may available na na delivery room,
pinutok na nung OB ko yung water bag ko, 9cm pa din ako non.
9:45am dinala na nila ako sa delivery room. Ang dami palang tao pag
ganon, hehe! Kulit pa ng anesthesiologist ko, she was telling me na
dapat by 10am tapos na ko manganak dahil ang dami pa daw nakapila.
Hehe! Pag sinabi daw niya na iri, push na ko. Tapos di ko alam game
na pala. Ang saya kasi don sa delivery room eh. Hehe! May music
tapos sabay-sabay sila sa pagsabi ng inhale, hold and push. Tapos
count ng 1-10. Nung di ako nagsucceed sa pag push they called
someone to help me push. Ayun, may tao nagtutulak sa tummy ko.
Every contraction, push kaso di ako marunong mag push. Tawag sila
ng ibang mag-push. Naka-apat akong taga-push, as in yung pang 4th,
yun na yung head daw nung mga nagpu-push (di ko alam tawag sa
kanila eh). Nahirapan talaga ko. Tapos they were telling me, kaya mo
yan Toni, sige ka pag di ka nagpush ng maigi i-CS daw ako don na
mismo kasi wala nang room. Kita na daw nila yung hair ni baby at kung
pwede lang sabunutan para lumabas gagawin nila. Hehehe! So game
ulit, push na naman and finally at 10:45 lumabas si Lance. Ang laki
daw ni Lance. 7lbs and 14oz siya tsaka 51cm. Kaya din siguro ako
nahirapan.
Ang sarap ng feeling nung lumabas siya!!! Kita ko siya while they were
suctioning him and cleaning him tapos pina-latch on sa kin. After non,
dinala na siya sa nursery. Pinakita muna pala siya kay Paul before
dinala sa nursery. Kakapagod magpush, I asked pa nga kung pwedeng
humingi ng water, eh di pala pwede. Tsaka since di ako marunong
magpush, naputukan ako ng ugat sa mata (yung sinasabi nilang blood
shot eyes), di naman siya masakit pero red all over lang yung right eye
ko. Anyway, sa delivery room, parang nararamdaman ko yung buong
kamay ng OB ko na nasa loob ko. And shefs asking me kung masakit
daw ba, sabi ko wala akong nararamdaman. After that I passed out na.
I woke up sa recovery room na. Sabi nila minimum of 2hrs daw don, so
excited ako. Kala ko mga 1pm dadalahin na ko sa room. I kept on
asking the time, sabi nila di pa daw pwede kasi ang baba daw ng pulse
rate ko (or BP? Canft remember). Sabi nila matulog daw ako kasi pag
tulog ako nag improve yung pulse rate or BP. Eh kaso di ako maka-
sleep dahil gusto ko na nga pumunta sa room, lalo tuloy ako
natagalan. I asked pa the nurse kung pwedeng dalahin si Lance sa
recovery room kung hungry kasi gusto ko sana magbreastfeed. Dinala
naman nila and pina-suck si Lance sa kin.
Finally at 4pm, dinala na ako sa room ko. Paul was there waiting.
Kwentuhan ko siya nung nangyari. 5pm viewing time so I asked him to
check on Lance and pagbalik niya ang dami na pictures. Hehe! Nung
feeling ko ok na ko, I asked Paul kung matatayo niya ko sa bed,
unfortunately di ko kaya. Hilong-hilo ako and ang daming blood na
tumulo. Yung nursery was asking kung i-room-in na si Lance and we
said no first kasi hilo talaga ako. Sabi ko ako na lang punta sa nursery
for breastfeeding. Pati the following day, hilo talaga ako so di ko
napupuntahan si Lance. My OB called me and told me na kaya daw
ako hilo kasi I lost a lot of blood nung nagdeliver. Di ko alam yung
tawag pero yung parang blood count ko before was 130 tapos nag drop
to 80 kaya hilo talaga and kelangan ng blood transfusion. Sobrang sad
ako kasi di ko talaga kaya bumangon and pumunta sa nursery. Si Paul
visit lang si Lance pag viewing time and don ko lang siya nakikita sa
pictures. Pinupuntahan naman kami ng pedia niya to update us kung
kumusta si Lance and ok naman daw siya. Thursday midnight nag
start yung blood transfusion. 2 bags yung sinalin sa kin and natapos
siya Friday ng madaling araw. My OB advised us also na I can go
home na on Friday pero we decided to extend until Saturday since
kakatapos lang ng transfusion para makarest din ako. Friday midnight
finally, na-visit ko na si Lance sa nursery. Saturday, wefre preparing
na to leave. Ang tagal nung clearance sa nursery, yun pala di namin
maisasama pauwi si Lance. Pinuntahan kami ng pedia niya sa room
and told us na medyo ma-yellow daw si Lance kaya mas gusto niya na
iwan muna para observe. Test din daw muna yung blood ni Lance
tapos kung ok result pwede iuwi. Unfortunately, yung test niya 13 yung
result eh dapat below 10 so iwan talaga siya. Umuwi muna kami and
bumalik kami ni Paul the following day. Pagpunta namin sa nursery
andon yung pedia niya and told us na nag improve daw color ni Lance,
yung back na lang yung medyo ma-yellow. By tomorrow daw pwede na
kami umuwi. So balik kami ng Monday, Oct 2 and finally nauwi na
namin si Lance. He's now 26 days old. Yun po ang mahaba kong
birthing kwento. :)
Here's a link to his photos:
Lance Gabriel
on the last week of September because Paul (my husband) works
abroad and arrived last September 23 and will be here only till October
11 and I would like him to spend more time with our baby. Upon his
arrival, we went agad to my OB to ask if I can give birth na anytime.
Magpapa-induce na lang ako para mas mapabilis. Ok daw sabi ng OB,
she gave me medicines to take (pampalambot daw ng cervix) and
advised me na maglakad-lakad muna then come back on Monday
(September 25) para maglagay siya ng pampahilab.
Monday, we went to her clinic as advised, so nilagyan niya ko ng
pampahilab and advised us na mag-contact (hehe!) para makatulong sa
contractions (which unfortunately eh di namin nagawa, sayang! Hehe!)
After that, mega lakad kami ulit ni Paul. 5am ng Tuesday, pagpunta ko
sa restroom, may mga blood na ko nakita and it scared me kasi ang
dami niya and buo-buo. I was expecting na yung bloody show eh hindi
ganon, yung tipong, liquid lang talaga, yung sa kin kasi may buo-buo
talaga. So I asked Paul to take me to the hospital. Prepared na naman
yung mga bags kaya alis na kami agad. We then proceeded to the pre-
labor room sa medical city and gave them my admission slip. They
strapped me up and monitored my contractions pati na din fetal
heartbeat ni baby. 1cm pa lang daw ako, (hehe!) and di pa ganon
kadalas yung contractions ko so the resident OB called my OB and
asked what we should do. My OB advised us to go home muna and
visit her on her clinic later that day kaya umuwi muna kami. Kakatawa
nga kasi yung sis ko nag text pala sa mga relatives to pray for my safe
delivery eh false alarm pa. hehe! We went home muna then visited my
OB sa clinic ng mga lunch time. When she examined me, 1cm pa din
nga daw and advised me na maglakad-lakad ulit but told me to go back
to the hospital in the afternoon kasi medyo madami nga akong bloody
show. Kaya pagdating ng hapon, balik kami ulit sa medical city at dala-
dala ulit namin ni Paul yung mga gamit namin at iniwan muna sa car.
Sa pre-labor room, ganon pa din yung opening ng cervix ko, 1cm pa din
so kinausap ako ng OB ko kung ano yung plan namin ni Paul. Kung
balik ako clinic niya lagyan ulit ng pampahilab or magpa-admit na ako
para ituloy na yung pag induce. Nagdecide kami ni Paul na magpa-
admit na ko kasi kakapagod din pabalik-balik ng hospital. So mga 7pm
admit na ko at dinala na sa labor room. Nagulat pa kami ni Paul na di
na pala kami magkikita kapag na-admit ako at after giving birth na kami
ulit magkikita. Kala kasi namin, I can wait muna sa hospital room para
together kami, di pala ganon. Hehe! Kaya ayun, pinagbihis na ko ng
hospital gown and binilin na kay paul yung things ko and they asked
him na to get a room for us pati na din dinner for me kasi sisimulan na
nga yung pag induce. Ay before pala nila ko dinala sa labor room,
shave muna and asked us to sign some documents. Tapos ayun, punta
na sa labor room.
Sa labor room, mga 2 lang kaming patients, that was around 7pm.
Dinala na din sa kin yung dinner ko and after eating, may nilagay sa
butt ko for edema daw. After a few minutes, nag take effect agad and
punta na ko cr. After that strap nila ko ulit ng pangmonitor ng fetal
heartbeat and contractions tsaka IV na din. Tapos sinimulan na din
yung pag-induce. May nilalagay na gamot sa kin I think every
30minutes, di ko lang matandaan. Tapos tinigil din nila yung pag
induce mga 9 or 10pm kasi bumabagal yung heartbeat ni baby. I heard
the resident OB called my OB and asked for advice. Ayun, pinatigil
nga muna since mukhang na-stress si baby sa pag induce. May
nagmo-monitor din pala ng contractions ko, andon lang siya sa tabi ko
and take note ng contractions. Mga 11pm, the resident OB told me na
at 12 midnight dadalahin muna ako sa room ko tapos babalik na lang sa
labor room ng 5am. Natuwa naman ako kasi ibig sabihin makikita ko si
Paul. Ay at that time pala 1cm pa din ako.
So ayun, dinala ako sa room, tapos kakatawa kasi nagulat si Paul.
Ang unang tanong niya sa kin, kung nagdeliver na daw ba ko. Sabi ko
hindi pa, pinapamonitor pa yung contractions ko. Windang yata asawa
ko, ang laki pa ng tyan ko tinanong ako kung nanganak na ko. Hehehe!
Anyway, sabi nila matulog daw ako at magpahinga dahil definitely
manganganak ako the following day. Kaso di ako nakatulog, kasi
madalas na yung contractions. Halos madurog ko yung kamay ni Paul
pag nagco-contract. Ang sakit talaga. We even asked the nurse kung
may pain reliever ba, kasi parang di ko na kaya yung pain. So syempre
wala kaya tiis muna. Thank God mga 4:30am may dumating na OB at
IE niya ko ulit. 5-6cm na daw ako, yahoo! Kaya as scheduled dinala
ako ulit sa labor room ng 5am. Paul and I said a short prayer first
before nila ako dinala. Buti na din nga naibalik ako sa room kasi nung
una, di kami nakapag pray ni Paul.
Pagbalik ko sa labor room, ang dami ng patients, puno na agad! Hehe!
When I left, 2 lang kami at pagbalik ko mga 8 na kami sa labor room.
Medyo kakapraning din kasi yung iba naririnig mo na maiyak iyak na
sila dahil sa pain ng contractions. Tapos ayun, every now and then
pinupuntahan ako ng resident OB to check yung opening ng cervix.
Nung nag 7cm na ko I asked kung di pa dumadating yung
anesthesiologist ko dahil ang sakit na talaga. Thank God after a few
minutes dumating na siya. Inject na niya ko sa spinal and ayun di ko
na naramdaman yung contractions. 9am dumating na yung OB ko,
9cm na ko non. She told me na nag iintay lang kami ng delivery room
kasi nga ang daming nanganganak. Ok lang naman sa kin since wala
na naman akong nararamdaman. Nararamdaman ko naninigas ung
tyan ko pero wala ng pain. Nung may available na na delivery room,
pinutok na nung OB ko yung water bag ko, 9cm pa din ako non.
9:45am dinala na nila ako sa delivery room. Ang dami palang tao pag
ganon, hehe! Kulit pa ng anesthesiologist ko, she was telling me na
dapat by 10am tapos na ko manganak dahil ang dami pa daw nakapila.
Hehe! Pag sinabi daw niya na iri, push na ko. Tapos di ko alam game
na pala. Ang saya kasi don sa delivery room eh. Hehe! May music
tapos sabay-sabay sila sa pagsabi ng inhale, hold and push. Tapos
count ng 1-10. Nung di ako nagsucceed sa pag push they called
someone to help me push. Ayun, may tao nagtutulak sa tummy ko.
Every contraction, push kaso di ako marunong mag push. Tawag sila
ng ibang mag-push. Naka-apat akong taga-push, as in yung pang 4th,
yun na yung head daw nung mga nagpu-push (di ko alam tawag sa
kanila eh). Nahirapan talaga ko. Tapos they were telling me, kaya mo
yan Toni, sige ka pag di ka nagpush ng maigi i-CS daw ako don na
mismo kasi wala nang room. Kita na daw nila yung hair ni baby at kung
pwede lang sabunutan para lumabas gagawin nila. Hehehe! So game
ulit, push na naman and finally at 10:45 lumabas si Lance. Ang laki
daw ni Lance. 7lbs and 14oz siya tsaka 51cm. Kaya din siguro ako
nahirapan.
Ang sarap ng feeling nung lumabas siya!!! Kita ko siya while they were
suctioning him and cleaning him tapos pina-latch on sa kin. After non,
dinala na siya sa nursery. Pinakita muna pala siya kay Paul before
dinala sa nursery. Kakapagod magpush, I asked pa nga kung pwedeng
humingi ng water, eh di pala pwede. Tsaka since di ako marunong
magpush, naputukan ako ng ugat sa mata (yung sinasabi nilang blood
shot eyes), di naman siya masakit pero red all over lang yung right eye
ko. Anyway, sa delivery room, parang nararamdaman ko yung buong
kamay ng OB ko na nasa loob ko. And shefs asking me kung masakit
daw ba, sabi ko wala akong nararamdaman. After that I passed out na.
I woke up sa recovery room na. Sabi nila minimum of 2hrs daw don, so
excited ako. Kala ko mga 1pm dadalahin na ko sa room. I kept on
asking the time, sabi nila di pa daw pwede kasi ang baba daw ng pulse
rate ko (or BP? Canft remember). Sabi nila matulog daw ako kasi pag
tulog ako nag improve yung pulse rate or BP. Eh kaso di ako maka-
sleep dahil gusto ko na nga pumunta sa room, lalo tuloy ako
natagalan. I asked pa the nurse kung pwedeng dalahin si Lance sa
recovery room kung hungry kasi gusto ko sana magbreastfeed. Dinala
naman nila and pina-suck si Lance sa kin.
Finally at 4pm, dinala na ako sa room ko. Paul was there waiting.
Kwentuhan ko siya nung nangyari. 5pm viewing time so I asked him to
check on Lance and pagbalik niya ang dami na pictures. Hehe! Nung
feeling ko ok na ko, I asked Paul kung matatayo niya ko sa bed,
unfortunately di ko kaya. Hilong-hilo ako and ang daming blood na
tumulo. Yung nursery was asking kung i-room-in na si Lance and we
said no first kasi hilo talaga ako. Sabi ko ako na lang punta sa nursery
for breastfeeding. Pati the following day, hilo talaga ako so di ko
napupuntahan si Lance. My OB called me and told me na kaya daw
ako hilo kasi I lost a lot of blood nung nagdeliver. Di ko alam yung
tawag pero yung parang blood count ko before was 130 tapos nag drop
to 80 kaya hilo talaga and kelangan ng blood transfusion. Sobrang sad
ako kasi di ko talaga kaya bumangon and pumunta sa nursery. Si Paul
visit lang si Lance pag viewing time and don ko lang siya nakikita sa
pictures. Pinupuntahan naman kami ng pedia niya to update us kung
kumusta si Lance and ok naman daw siya. Thursday midnight nag
start yung blood transfusion. 2 bags yung sinalin sa kin and natapos
siya Friday ng madaling araw. My OB advised us also na I can go
home na on Friday pero we decided to extend until Saturday since
kakatapos lang ng transfusion para makarest din ako. Friday midnight
finally, na-visit ko na si Lance sa nursery. Saturday, wefre preparing
na to leave. Ang tagal nung clearance sa nursery, yun pala di namin
maisasama pauwi si Lance. Pinuntahan kami ng pedia niya sa room
and told us na medyo ma-yellow daw si Lance kaya mas gusto niya na
iwan muna para observe. Test din daw muna yung blood ni Lance
tapos kung ok result pwede iuwi. Unfortunately, yung test niya 13 yung
result eh dapat below 10 so iwan talaga siya. Umuwi muna kami and
bumalik kami ni Paul the following day. Pagpunta namin sa nursery
andon yung pedia niya and told us na nag improve daw color ni Lance,
yung back na lang yung medyo ma-yellow. By tomorrow daw pwede na
kami umuwi. So balik kami ng Monday, Oct 2 and finally nauwi na
namin si Lance. He's now 26 days old. Yun po ang mahaba kong
birthing kwento. :)
Here's a link to his photos:
Lance Gabriel
